یه کم منطقی میشی...

روزا براش چه کارا که نمیکرد...هر جا میشست یا میرفت نگاهای سنگینش رو روی خودش حس میکرد... 

چه مزه ها و شوخیا و زبون هایی ریخت تا دختر بهش جواب بده و باهاش دوست بشه... 

روزای اول بهش میگفت بی احسلسی و به من علاقه نداری...دخترم جواب میداد نه...نه.. به خدا ایبنطور نیست من اگه بی احساس به تو بودم که باهات دوست نمیشدم .... 

رفته رفته دختر دلبسته ی پسر شد اما .... 

پسر,پسری نبود که او فکرش را میکردو رابطه رو به سیاهی کشیده شد 

با اینحال انقد دوسش داشت که حاضر شد از خط قرمزای زندگیش بگذره و تن به هوس های پسر بده چون پسر و حرفاش براش مهم بود اما وقتی هوس بازیش تموم شد و عاشقش کرد بهش گفت:ما به درد هم نمیخوردیم...یه کم منطقی باش... 

اما اون لعنتی نمیدونست احساس منطق حالیش نمیشه... 

حالا هفته هاست که رفته و فقط دختر مونده و یه کوله بار خاطره فراموش نشدنی.... 

"تف به ذات این جور پسرا........."