رهایی

شبی غمگین ،شبی بارانی و سرد ،مرا در غربت فردا رها کرد
دلم در حسرت دیدار او ماند مرا چشم انتظار کوچه ها کرد
تمام هستی ام بود و ندانست که در قلبم چه آشوبی به پا کرد
و او هرگز شکستم را نفهمید ،اگرچه تا ته دنیا صدا کرد ...