هوس

دلم هوس یک دوست قدیمی کرده...
یک رفیق شش دانگ...
یک آرامِ دل...
کسی که امتحانش را در رفاقت پس داده...
و دیگر محک زدن و زیر و رو کردنی در کار نباشد...
...
رفیقی که
من نگویم و او بشنود...
بخندم و حجــم بغضم را در خنده ام ببیند...
...
رفیقی که بگویمش برو...، اما بماند...
که نرود...
وقتی ماندنش آرامم می کند...
...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد