شده ام همانند تک درختی در وسط بیابان!!!
هر که خسته و در مانده است با خوشحالی به من پناه می آورد و خستگی هایش را برایم به یادگار می گذارد و بر خی هم زخمی بر تنم می زنند ، اما دریغ از ابری که سایه ای برمن بیافکند.