چه ساده

روے کـــآغـــَذ نِــوشْتــَمـ

"دوستـتــــــ ـــ دارَمـ"
شـُــروع کــَــردَمـ بــِ خـَـــط خـَــطے کـــَــردَنــ ــ..!
هــــــــِـــ !ــــه!
خــِـیلے راحـَـتــــ مَحــــــوْ شُــد...
تــــــآزِه فَهْمیـــدَمـ چــِــ بـَــلایے ســَــرِ احْســــاسـ--م آمــــده اَستـــْ!ـ
تــُـو خـَـــط خـَــطے میـــکَردے و....
احـــساسـ-ـــم نابـــود مے شـُــد !
بــِـــ هَمیــــــــــــــن ســـــادگــے

دیوانه ای بیش نیستم

خـــود را به تَمَـــسخُــر گرفته ام
از عشق مینویسم اما عاشـــــق نــیستم
از درد مینویسم...اما دردمــــــــند نیـــــــــستم
از غم و اشک مینویسم
اما.. سرمــــَــــست و خندانم
مرا جــِــــــدّی نگــــــــیر...!

این روزهـــــــــا....
من همۀ آن چه میگویم هـــــــستم و هـــــــــــیچ نـــــــیستم
به گــــُــــمانم 

مـــن
دیـــــــوانه ای بــــــــیش نیستم ...!!!

خواب شیرین

ایـن جـا هـاے خـالـے کـه نـبـودنـت را

به رُخـم مـے کـشـنـد

چـه مـے دانـنـد . .

فـرهـادتـــ شـده اَم ، بـا تـمـام زنـانـگـے اَم

و چـه شـب هـا کـه

خـواب ِ شـیـریـنـَت را نـمـے بـیـنـَم

سهراب

صبر کن سهراب! آری… تو راست می گویی آسمان مال من است
پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین،مالِ من است! اما سهراب تو قضاوت کن،
بر دل سنگ زمین جای من است؟!
من نمی دانم که چرا این مردم، دانه های دلشان پیدا نیست… صبر کن سهراب! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی داغ زمین بیزارم

چشم زخم

    تــــ ــ ـــ ــو را خُـــودم چشــم زَدم . . .
      بـــس که نوشـــتمت میــان شعــرهایم ،
         بـــــی آنکه "اســپــند" بچـــرخانم میـــان واژه هــایم . . .  

خداحافظ دنیا

اشک

دلم کمی..

دلم کـــــــــــمی خدا میخواد…
کمی سکـــــــــــوت…
کمی دل بریدن میخواد…
کمی اشک…
کمی بهت…
کمی آغوش آسمانی
کمی دور شدن از این آدمها…!
کمی رسیدن به خدا…

رویای دور از دسترس

یک بار خواب ِ دیدن تو ... به تمام عمر می ارزد پس نگو

نگو که رویای دور از دسترس، خوش نیست

قبول ندارم گرچه به ظاهر جسم خسته است ولی دل دریاست

تاب و توانش بیش از اینهاست..

فاصله

 

وقتی چشمانم را روی هم میگذارم...
خواب مرا نمی برد...
تورا می آورد!
ازمیان فرسنگ ها....

                      فاصله........

خدایا این پایین سرده...

خدایا! سرده این پایین، از اون بالا تماشا کن

اگه میشه فقط گاهی،بیا دستامونو ها کن

خدایا!سرده این پایین،ببین دستامو میلرزه

دیگه حتی همه دنیا،به این دوری نمی ارزه

بیا

تو بیا

.

.

.

من میشوم مجنونت

اصلا میشوم سهرابت

بگویید نوش دارو هم پذیرفته میشود حتی بعد از مرگم

فقط تو بیا ...

قرض یک آغوش

نه دست هایت توى جیبم است
نه سرت روى سینه ام
در این گرانى شب هایى که باران
تمامِ ستاره ها را از آسمان شسته است
نمى شود دِل به آسمان زد و براى آرزوهایت
شهاب چید!
کمى برایم آغوش قرض مى دهى!؟
مى خواهم ناز ات را بخرم امادل و جیب ام عجیب خالى ست!

عزیز دل تو

ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ


ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ


ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻌﺪﺍ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ . . .


ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻋﺰﯾﺰ ِ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ . . .


ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ . . . ؟؟

ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ

♥

سخت

ســـخت است...

سخت است درک کردن

دخــــ ـــــتری که غــ ـــم هایـــــ ـش را

خودش میـــ ــداند و دلش ...

که همه تنـــ ـــــ ـــــها لبــــخـــندهایش را میبینند ؛

که حســــ ــــــ ـــــرت میـــــخورند

بـــخاطر شاد بودنــــ ــــ ـــش ...

بخاطر خنده هایـــــــ ــــــــ ــــش ...

... و هیــــــ ـــــــــ ــــــچکس

جز همان دختـــــ ـــــر نمیــ ـــداند چقدر تنهاســ ـــــت ...

که چقدر میـــــــــ ـــــــ ـــــترسد ...

از باخـــــــــ ــــــــتن ...

از اعتــــ ــــــ ــــــمادِ بی حاصلش ...

از یــــــ ـــــــــ ــــــخ زدن احساس و قلبــــــ ـــــــ ــــش ...
از زندگــــــ ـــــــــــ ــــــی

حسرت یعنی..

حسرت یعنی رو به رویم نشسته ای

و باز خیســـــی چشمـــانم را

آن دستمال خشک بی احساس پاک کند

حسرت یعنی شانه هایت دوش به دوشم باشد

اما نتوانم از دلتنگی به آن پناه ببرم

حسرت یعنی تـــو که در عین بودنت
داشتنت را آرزو می کنم...

هیس!!!

هیــس !
کــــمی آرامــــتـــر تنـــــها شــــو
بی صـــــدا تــــر بـــشــــکــــن
آهــــســــتــــه تـــر سراغـــــش را بگـــــیـــــر
مـــمــــکــن است بــــیـــدار شــــود
وجــــــــدان نــــــداشتــــــه اش !

روزهای کودکی

خیلی دوستت دارم
10 تا
مثل روز های کودکیمان
عیمق
پاک
و بسیــار !!!

عشق شیرین

اولش شیرینه



اولش عشق سرزده میاد تو دلت



اما...



آخرش تلخ




آخرش تموم هستی ات رو ازت میگیره تا از دلت دست برداره

فروغ فرخزاد

در اتاقی که به اندازه ی یک تنهاییست
دل من
که به اندازه ی یک عشقست
به بهانه های ساده ی خوشبختی خود مینگرد
به زوال زیبای گل ها در گلدان
به نهالی که تو در باغچه ی خانه مان کاشته ای
و به آواز قناری ها
که به اندازه ی یک پنجره میخوانند

فروغ فرخزاد

گره کور

محـــــــکم نبند!

مراقب باش گره کور نزنی...!


او میـــــــــــــــــــــــرود!

آنوقت تو میمانی و یک گره کور...!!!

آدمیت مرد

از همان روزی که دست حضرت قابیل
گشت آلوده به خون حضرت هابیل
از همان روزی که فرزندان آدم
صدر پیغام آوران حضرت باری تعالی
زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید

آدمیت مرد
گرچه آدم زنده بود

از همان روزی که یوسف را برادر ها به چاه انداختند
از همان روزی که با شلاق و خون دیواره چین را ساختند
آدمیت مرده بود
بعد دنیا هی پر از آدم شد واین آسیاب گشت و گشت
قرن ها از مرگ آدم هم گذشت
ای دریغ ، آدمیت برنگشت
----------------


فریدون مشیری

دوستم بدار

دوستم بدار

اما از من "بت" نساز ؛

من به چشم دیدم که ابراهیم ،

حتی به بت های داخل کعبه هم رحم نکرد ...

او را دوست داشتم

چقدر باید بگذرد تا آدمی بوی تن کسی را که دوست داشته از یاد ببرد؟‌

و چه قدر باید بگذرد تا بتوان دیگر او را دوست نداشت؟

من او را دوست داشتم

---------------
آنا گاوالدا

داستان

داستان از آنجا شروع شد که تو اسمه تمام هرزگی هایت را آزادی گذاشتی . . .
و من از آنجا بی غیرت شدم که فکر میکردم به تمدن رسیده ام !

عوضی شدن

آنان که “عوض” شدنشان بعید است، “عوضی” شدنشان قطعی است… شک نکن !

احساس آبکی

زلالی قلبت ارزانی دیگران
من این احساس آبکی را نمیخواهم....

فعل لازم

از قــــــبل هم باید حدس مـــــی زدم می روی
“رفـــــــتنــــ ” همیشہ
حتی در دستور زبان فارســـی
“لــــــازمـــ” است…

هیچ وقت

هیچ وقت، اگه تو رو با کس دیگه ببینم حسودی نمی کنم…!
آخه مامانم یادم داده اسباب بازی هامو بدم به بدبخت بیچاره ها…

من رفتم....

من رفتم …

و تو  فقط گفتی برو به …!!!

مدت هاست که بی تابم

بی تاب بازگشت و کلام آخرت…

راستی…

به بسلامت بود یا به جهنم؟؟!

زلزله

یـــروز ، همیـــن حوالـــی

زلـــزله ای آمــد…

حـالا همـه حـالـمــ را می پـرسند !!!

بـی خـبـر از اینـ ـکـه ” مــن”

بـه ایـن لـرزیـدنـهـا

سالهـاسـتــ کـه عـادتـــ کـرده امـــ…

بـه لـرزشـهای شـدید شـانه هایـمــــ

و تـرکــــهای عمــیــق قــلــبــمـــ…

امـّـا هنـوز ” خـــوبــم !!!

حکایت من

حکـــــــــــــــــــــایت من…

حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت…

دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت…

حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد…

زخم داشت اما ننالیـــــــــــــــــــــد…

گریه کرد اما اشک نریخـــــــــــــــــت…

حکایت من حکایت کسی بود کـــــــــــــــــــــه…

پر از فریاد بود اما سکوت کرد تا همه ی صداها را بشنـــــــــــــــــــــو

نفس های تو

باران را در آغوش می گیرم و...

خودم را غرق در رویای با تو بودن می کنم

تو با آغوشی باز...

با آغوشی پر از نفس های پاییزی به استقبالم می آیی...

و مرا تنگ در آغوشت می گیری

و یک نفس عمیق تو کافیست

برای دوباره جان دادنم در هوای بودنت...

عشق های امروزی

دست از پا خـــــــطا کنی

تعویضـــــــــــــــــ میشــــــــــوی...

همین حوالــــــــی کسی شبیـــــه توست.

این است پیــــــــام عشــــــق های امـــــــــــــــــــــروزی!

سیگار

سیـــــــــگارم کام میدهد

تاصبح پیرهن سفیدش رابرایم میسوزاند

ومن ازلبانش بوسه هامیگیرم

چه لذتی دارد این عشق بازی

او ازجان مایه میگـــــذارد ومن ازعـــــــمر...